Oefening Saxon-Drive

Oefening Saxon-Drive 1978 - Dagboek van een Verkenner: Maandag 18 september 1978 Het is drie uur. Met een ratelend geluid loopt de wekker op kamer 4 van het onderofficiershotel in Seedorf af. Niet beseffend dat het al zover is, draai ik me nog een keer om, om lekker verder te meuren. Helaas weet de wekker niet van ophouden, zodat ook ik eruit zal moeten. Met een slaperige kop draai ik de kranen van de douche open om, nu het nog kan, een stevige wasbeurt te ondergaan. Daarna stap ik in de kleren en ga, na het vroege ontbijt en een bezoek aan de wapenkamer, richting voertuigen. Om half vijf kan er begonnen worden met het laden van de trein, hetgeen nogal wat voeten in de aarde heeft, omdat Herr Lademeister de Leopards op de centimeter nauwkeurig op de wagons wil hebben. Het gebeurt echter allemaal binnen het tijdschema, zodat de trein om half acht kan vertrekken. In de trein zien we het gebruikelijke beeld van slapende, kaartende en lezende huzaren dat we al van eerdere treinreizen gewend zijn. Het bagagerek is de ultieme slaapplek. Half elf. De trein komt het station van Uelzen binnen en na het ontladen van de wagons en het optuigen van de voertuigen is het wachten op de Marechaussee die voor het begeleiden van de colonne zorgdraagt. Om half vier vertrekt eindelijk de hele handel dwars door de stad, waar we uiteraard veel bekijks hebben. Na een rit van ongeveer een uur komen we in ons uitwijkgebied aan. Daar nemen we de opstellingen in. ’s Avonds wordt er weinig gedaan, we slapen zoveel mogelijk nu het nog kan. Dinsdag 19 september 1978 Om half zeven word ik wakker van de regendruppels die precies op mijn gezicht vallen. Rillend van de kou kleed ik me snel aan. Daarna pak ik mijn buitenhelm en toiletspullen om ervoor te zorgen dat ik ook tijdens oefening nog een beetje toonbaar ben. Dat schijnt redelijk te lukken, want ik krijg geen opmerkingen over mijn slaperige voorkomen. Deze dag wordt er één van weinig activiteit. De oorlogstoestand is nog niet ingegaan en ook de radio heeft weinig te melden, want er heerst radiostilte. ’s Middags is er een kleine opleving wanneer er een Leopard naast zijn tracks staat. Die jongens hebben in elk geval wat te doen. Laat in de middag gaat de oorlogstoestand in, maar voor ons is dat alleen merkbaar aan het feit dat, wanneer we de voertuigen verlaten, iedereen zijn drie-eenheid bij zich moet hebben. Verdere activiteiten kunnen niet ontplooid worden, omdat 103 Verkenningsbataljon onder het commando van een Amerikaanse brigade valt. De infanterie van die brigade moet eerst een bruggenhoofd over de Ilmenau vormen voordat wij ons kunnen ontplooien aan de andere zijde van de rivier. Het wordt dus maar weer vroeg in de meurbaal, want je weet nooit hoe laat je eruit moet. Saxon-Drive september 1978: Bevelsuitgifte; v.l.n.r. wmr Hans Colot d’Escury, knt Hank van den Berg en wmr Chris van der Burg 33

35 Online Touch Oefening Saxon-Drive Home


You need flash player to view this online publication